ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΝΙΡΕΜΒΕΡΓΗ

   

Μπορεί να φαίνεται μια μεγάλη αθώα αλάνα. Ίσως ο χώρος parking ενός εκθεσιακού κέντρου. Δεν είναι όμως. Φέρει βαριές τις μνήμες της πόλης. Το μέρος χωρίζεται στα δύο από τον Grosse Strasse (Μεγάλο Δρόμο) πλάτους 60 μέτρων. 

Μπορείς να τον περιηγηθείς από ένα πλαϊνό κυκλικό δρόμο. Να μπεις, να κάνεις το γύρο και να φύγεις. Αριστερά και δεξιά θα δεις δέντρα, σαν μικρό δάσος.

Βρίσκεται έξω από τη Νιρεμβέργη, λίγο πριν μπεις στην πόλη καθώς έρχεσαι από το Μόναχο. Είναι το μέρος που έκαναν οι Ναζί τις παρελάσεις τους (Marzfeld). Άψογοι σχηματισμοί, επίδειξη τάξης, πειθαρχίας και δύναμης. Στα δυτικά του Μεγάλου Δρόμου ο αρχικός μεγαλεπήβολος σχεδιασμός προέβλεπε ένα γιγαντιαίο στάδιο χωρητικότητας 400.000 θέσεων. Η κατασκευή του όμως σταμάτησε μετά από την αρχική ανασκαφή και έμεινε η τρύπα να θυμίζει όπως τόσα και τόσα απομεινάρια ενός αντριχιαστικού παρελθόντος.

Η Νιρεμβέργη πλήρωσε το ότι υπήρξε, λόγω της θέσης της, το κέντρο του μεσαιωνικού εμπορίου και η ανεπίσημη πρωτεύουσα της Αγίας Ρωμαικής Αυτοκρατορίας. Οι Ναζί διάλεξαν την πόλη για τις κομματικές τους συγκεντρώσεις και την έκαναν το κέντρο της ναζιστικής ιδέας. Οι συσπειρώσεις στρατευμάτων, the Nuremberg rallies, γίνονταν ανελλιπώς κάθε χρόνο στην πόλη από το 1927 έως το 1938. Όταν ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία το 1933 οι παρελάσεις έγιναν ακόμα πιο επιβλητικές αποτελώντας μέρος της προπαγάνδας της ναζιστικής ιδέας.       

Στη βεράντα του κτιρίου αυτού, εκεί που φαίνεται ένας άνθρωπος ακουμπισμένος στα κάγκελα, στεκόταν ο Χίτλερ και έβλεπε την παρέλαση των Ναζί χαιρετώντας με το γνωστό τρόπο. Φανταστείτε άψογες παρατάξεις να καταλαμβάνουν όλο το μεγάλο οδόστρωμα.

Βρήκα μια φωτογραφία της εποχής εκείνης.

Η πόλη στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κατείχε ένα μεγάλο μέρος της στρατιωτικής παραγωγής αεροπλάνων, υποβρυχίων και τανκ. Τα εργοστάσια καταλάμβαναν ένα μεγάλο μέρος των περιχώρων και οι εργάτες ήταν σκλάβοι της εποχής. Από το 1943 - 1945 βομβαρδίστηκε αρκετές φορές. Στις 2 Γενάρη του 1945 το μεσαιωνικό κέντρο της πόλης βομβαρδίστηκε από την αγγλική και αμερικανική αεροπορία. Μέσα σε μία ώρα καταστράφηκε το 90%  της πόλης και σκοτώθηκαν πολλοί κάτοικοι. Ακολούθησαν επόμενες επιθέσεις και μέχρι το Φλεβάρη του ίδιου χρόνου 6000 κάτοικοι της πόλης υπολογίζεται ότι σκοτώθηκαν. Παρόλα αυτά μετά τον πόλεμο η πόλη ξαναχτίστηκε από την αρχή και απέκτησε σε ένα βαθμό την προηγούμενη εικόνα της. Μερικά από τα μεσαιωνικά κτίρια που βλέπει κάποιος διάσπαρτα στο κέντρο είναι ανακατασκευασμένα από τα αρχικά. 

 

Το 1945 - 1946 στο κτίριο αυτό έγινε η δίκη που έμεινε συνοπτικά στην ιστορία ως η Δίκη της Νιρεμβέργης. Γυρίστηκε και ομώνυμη εξαιρετική ταινία (Judgment at Nuremberg). Το κτίριο ήταν από τα λίγα όρθια κτίσματα που άφησαν οι βομβαρδισμοί του πολέμου. Φάντασμα της πόλης όπου 10 χρόνια πριν ψηφίστηκαν οι αποκαλούμενοι Nurnberger Gesetze (Νόμοι της Νιρεμβέργης) οι οποίοι δικαιολογούσαν τη σύλληψη και εξολόθρευση των Εβραίων πολιτών της χώρας.   

 

Στην Αίθουσα Δικαστηρίου 600 (Schwurgerichtsaal 600) δικάστηκαν όσοι Ναζί κατάφεραν να συλληφθούν και πολλοί από αυτούς καταδικάστηκαν σε θάνατο. 22 Ναζί ηγέτες και 150 υφιστάμενοι δικάστηκαν και καταδικάστηκαν ως minimum εξιλέωση για το θάνατο εκατοντάδων Εβραίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Έχω κάνει πολλά ταξίδια μέχρι τώρα. Εκείνο που θυμάμαι να έχει χαραχτεί στη μνήμη μου ανεξίτηλα ήταν το ταξίδι στην Κρακοβία το οποίο περιλάμβανε επίσκεψη και ξενάγηση στο στρατόπεδο του Άουσβιτς. Πιστεύω ότι κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος θα πρέπει στη ζωή του να προγραμματίσει μια φορά ένα ταξίδι για να περιηγηθεί το στρατόπεδο.

   

 

Η Σοβιετική Ένωση εκείνα τα χρόνια ήθελε η Δίκη να γίνει στο Βερολίνο αλλά η πόλη επιλέχτηκε από τους συμμάχους για πρακτικούς αλλά κυρίως για συμβολικούς λόγους. Η αίθουσα ήταν μεγάλη, κατάλληλη για τέτοια δίκη και υπήρχε διαμορφωμένη φυλακή στο πίσω μέρος του συγκροτήματος.  

 

Σχεδιάστηκαν και επόμενες δίκες οι οποίες όμως δεν έγιναν ποτέ γιατί αναδύθηκε στο μεταξύ ο Ψυχρός Πόλεμος που πάγωσε τα πάντα.

Δυτικά της παλιάς πόλης ένας περίπατος μισής ώρας αποκαλύπτει το μεσαιωνικό κοιμητήριο του Αγίου Ιωάννη. Σε αντίθεση με τους ομαδικούς τάφους που φέρνει η μνήμη, το κοιμητήριο πολλών επιφανών και μη κατοίκων της Νιρεμβέργης θυμίζει περισσότερο χαριτωμένο κήπο.