Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

ΒΑΝΚΟΥΒΕΡ - ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ GRANVILLE ISLAND


Ετοιμαστείτε για βόλτα στο Granville Island. Τι να φορέσετε? Απλό ντύσιμο θα έλεγα, ίσιο παπούτσι.
Μην πάρετε μαζί σάντουιτς, θα πάμε στη σκεπαστή αγορά και θα φάμε εκεί γλυκάκια.
Θα πάμε κάτω και αριστερά όπως βλέπετε το χάρτη, στο ροζ που λέει Granville island.


Μπαίνουμε στο μικρούλι Aqua Bus που θα μας βγάλει απέναντι. Υπάρχει και η γέφυρα αλλά αυτή είναι μόνο για τα αυτοκίνητα. Από το κέντρο της πόλης (το Downtown), η προκυμαία είναι σε απόσταση ευχάριστου περπατήματος.


Το καραβάκι κάνει 5 λεπτά και αφήνει γρήγορα πίσω του τους ουρανοξύστες του Downtown.


Βγαίνουμε στην προκυμαία.
Μπροστά σας να κοιτάτε μη μου μπουρδουκλωθείτε κι έχουμε άλλα...


Οι γέφυρες εδώ κατασκευάζονται για πλάκα και δεν έχουν, εννοείται, διόδια.


Νάτος και ο συνάδελφος! Ήρθε φαίνεται να με προϋπαντήσει.
Τι χαμπάρια? Μια χαρά σε βλέπω εδώ εσένα. Χοντρό και πιτσιλωτό!


Δεξιά μας η σκεπαστή αγορά με τα τρόφιμα.
Στον περίβολο της αγοράς ο καιρός ευνοεί τα τραγούδια.
Στους γύρω ξύλινους πάγκους κάθεται ο κόσμος και χαζεύει.


Οι κίτρινες λαχταριστές ντομάτες μου φέρνουν στο μυαλό εκείνο το παλιό βιβλίο "Πράσινες τηγανητές ντομάτες". Θυμάμαι τότε μου είχε κάνει πολύ εντύπωση ο τίτλος του και θυμάμαι ακόμα ότι ήταν ωραίο βιβλίο. 


Η αγορά είναι πολύχρωμη και πολύ μεγαλύτερη από εκείνη του Lonsdale. Βέβαια και ο κόσμος είναι περισσότερος μια και το νησάκι είναι πόλος έλξης των πάντων.


Το Halloween έχει απλώσει τους ιστούς του και μέσα στην αγορά. Στολισμένες οι προθήκες με φαντασματάκια και μάγισσες.


Τα γλυκά που σας έλεγα. Αυτά είναι για το σπίτι.  Έχει και παραδίπλα, μη βιάζεστε να διαλέξετε.


Αυτά είναι για τοπική κατανάλωση. Το ρινικό μου ραντάρ συλλαμβάνει και μια λαχταριστή μυρωδιά καφέ κάπου εκεί κοντά. 


Φρέσκα ζυμαρικά με γέμιση των ονείρων σας ή σκέτα.
Εσείς κινητοποιείστε τη φαντασία σας για τη σάλτσα!


Δίπλα στις μοτσαρέλες είναι τα τοπ μοντέλα της αγοράς : οι ελιές Καλαμών! Όχι παίζουμε! Εξαγόμεθα κύριοι, εξαγόμεθα στα μακρινά πέρατα!


Φιλέτα του Ειρηνικού, έτοιμα καθαρισμένα και επί παραγγελία...
Τι ψάρι θέλετε? Πείτε το, θα το βρούμε εδώ.


Αφού χόρτασαν τα μάτια μας χρώματα και οι ουρανίσκοι μας θεϊκές σοκολατένιες γεύσεις, ξεκινάμε τη βόλτα γύρω από το νησάκι.


Φθινοπωρινά φύλλα κάτω ...


... και πάνω. Είκοσι περίπου μέρες διαρκεί στο Βανκούβερ η πανδαισία των κόκκινων και κίτρινων φύλλων.  


Οικογένειες με μικρά παιδιά βρίσκουν την ευκαιρία λόγω του ευχάριστου καιρού να κάνουν βόλτα στο μικρό πράσινο νησάκι. 


Η μικρή λίμνη έχει ψάρια και πάπιες, κάτι πάπιες θεόχοντρες από το πολύ φαγητό.


Φεύγουμε από την άλλη μεριά για να πάμε προς τα μαγαζιά. Στο νησάκι έχουν τη βάση τους αρκετές γκαλερί και καταστήματα με χειροποίητα αντικείμενα. 


Νάτος και ο ημι-ντυμένος ελέφας. Ζεστός ο καιρός, άναψε το καρναβάλι!
Ο πατέρας τον κυνηγάει στωικά πέρα δώθε, ευελπιστώντας να τον εξοντώσει και να πέσει ξερός για ύπνο το μεσημέρι!


Πριγκίπισσα με μπουφάν αντί για γούνα όπως θα άρμοζε, περιμένει τη μαμά της έξω από τις τουαλέτες. Η δύστυχη μητέρα δίνει μέσα μια ηρωική μάχη για να σηκώσει τα βρακιά της αδελφής της πριγκίπισσας. 


Χαιρετώ τους συναδέλφους και κατευθύνομαι προς το καραβάκι.


Τραβάω μια τελευταία φωτογραφία του ομορφότερου πάρκινγκ που έχω δει στη ζωή μου. Το κόκκινο πάρκινγκ.
Ξάφνου δίπλα μου ξεφυτρώνει ένας νεαρός Καναδός, με κοιτάζει που αγωνίζομαι να συνταιριάξω τσάντες, μηχανή, μπουφάν, λέει "nice idea", βγάζει από την τσέπη του ένα σούπερ ντούπερ κινητό, παίρνει μια ίδια φωτογραφία με τη δική μου, μου χαμογελάει και φεύγει.
'Ηταν τόσο εύκολο να δείξω σε κάποιον την αληθινή ομορφιά της ζωής? 


Στο ξενοδοχείο βγάζω από την τσέπη μου το προσεκτικά τυλιγμένο σοκολατάκι μου και το αφήνω στο περβάζι. Να το φάω να μην το φάω?
Το αφήνω για μια δύσκολη στιγμή.