Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

ΝΥΧΤΑ HALLOWEEN ΣΤΟ SAN DIEGO


Φτάσαμε στο San Diego το βράδυ του Halloween. Το ταξίδι ήταν κάτι παραπάνω από εξουθενωτικό αλλά αυτό δε μας εμπόδισε να βγούμε στους δρόμους για να δούμε αυτό το περίεργο θέαμα. Γειτονιά Gaslamp. Οι αφίσσες προσπαθούν να προσελκύσουν κόσμο στα μπαράκια. Υπόσχονται διαγωνισμό για το καλύτερο κοστούμι και επιτρέπουν την είσοδο στους πάνω από 18.


Πολλές ωραίες υπάρξεις μονοπωλούν το ενδιαφέρον μας. Τη νύχτα αυτή επιτρέπονται πολλά. Δυστυχώς όμως, όπως γίνεται παγκοσμίως, το καλό εμπόρευμα καπαρώνεται πρώτο!


Ο κατιμάς όμως παραμένει στωικά στις προθήκες και ελπίζει!


Και όμως! Αυτό είναι παπούτσι! Ορκίζομαι ότι το είδα και εν κινήσει!!! Ορκίζομαι!


Όταν λέμε ότι αυτό το βράδυ ξεδίνουμε, το εννοούμε! Η διαπεραστική ψύχρα δε μας πτοεί! Βράζουμε και κοχλάζουμε!


Πάντα πίστευα ότι τα παγώνια με τα ωραία φτερά ήταν μόνο αρσενικά. Πίστευα επίσης ότι δεν ξέρουν να στέλνουν SMS.


Πίστευα επίσης ότι οι άγγελοι δεν έχουν τσάντες...


Παγώνια και εκατόνταρχοι, κοκκινοσκουφίτσες και ξεβράκωτες μούμιες ομού!


Τα ψηλοτάκουνα είναι επιβεβλημένα. Όσο λιγότερα τα ρούχα τόσο το καλύτερο. Το λίκνισμα επί τόπου κυριαρχεί. Ένα ατελείωτο πήγαινε - έλα και μεις ανάμεσα σαν τις μύγες μες στο γάλα. Εμείς και οι γιαπωνέζοι...


Τι καλωσυνάτο νάζι!


Στιγμιαίες ρυθμίσεις πριν την επανέξοδο στο γλέντι!


Ξέφρενη νύχτα γλεντιού. Οι δρόμοι είναι πλημμυρισμένοι κόσμο και μουσική μέχρι αργά. Η παρουσία της αστυνομίας και της πυροσβεστικής είναι συνεχής και διακριτική. Ούτε μισό επεισόδιο δε μου υπέπεσε στην αντίληψη. Ποιος να τολμήσει? Στις 2 το πρωί τα ψηλοτάκουνα είναι στα χέρια και τα περισσότερα κορίτσια περπατάνε με τα σχισμένα καλσόν στο οδόστρωμα. Ακόμα και στα 20 σε πονάνε τα πόδια σου όταν ισορροπείς σε 15 πόντους.


Στο San Diego έδωσα αιώνιο όρκο ότι θα είμαι καλό παιδί και θα τρώω όλο το φαί μου.


Πέρα από τις χαριτωμένες κολοκύθες και τα μεταμφιεσμένα παιδάκια που χτυπούν τις πόρτες και τους δίνουν γλυκά, το Halloween κρύβει και ένα νυχτερινό ιδιαίτερο party ειδικών αμφιέσεων. Αν δεν ήταν αυτές οι φωτογραφίες (και πολλές άλλες) θα έλεγα ότι κοιμήθηκα και το ονειρεύτηκα ένεκα το jet lag.







Δεν υπάρχουν σχόλια: