Ταξιδιάρικο Πουλί: ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ

Τέλος του φθινοπώρου. Ήδη ο ερχομός του χειμώνα γίνεται αισθητός... Κρύο και βροχή για όσες μέρες έμεινα. Καλή δικαιολογία για να φορέσω καπέλο χωρίς να αισθάνομαι ότι με βλέπουν σαν εξωγήινο. Η ζωή της πόλης για έναν ξένο ξεκινά στον Centraal Station. Ορδές γηγενών και αλλοδαπών χρησιμοποιούν το σταθμό αυτό για να μετακινηθούν. Σε αντίθεση με τους σταθμούς παγκοσμίως, η περιοχή γύρω από αυτόν δεν είναι κακόφημη. Από το σταθμό ξεκινά η οδός Damrak, η οποία είναι ένα είδος Πανεπιστημίου. Όλη μέρα είναι γεμάτη κόσμο και ζωή.

Όταν είχα πάει στους Καταρράκτες του Ρήνου, έμαθα ότι αν ήμουν πλατανόφυλλο και έπεφτα μέσα στα νερά, το ρεύμα του ποταμού θα με έβγαζε στο Άμστερνταμ. Πραγματικά, στο Άμστερνταμ με τα πολλά κανάλια, καταλήγει και ο Ρήνος, μεταμορφωμένος σε ένα ψωραλέο, μικρό κανάλι, χαμένος μέσα στην ανωνυμία τόσων και τόσων άλλων, έτσι που κανένας δεν του δίνει σημασία. Τον κακομοίρη το Ρήνο! Από δήμαρχος κλητήρας!

Αμέριμνοι οι κύκνοι βολτάρουν στα κανάλια. Ζωή και κότα οι κύκνοι!

Σκέφτομαι ότι αν δεν υπήρχε το ποδήλατο, θα μπορούσε κάποιος να μπερδευτεί και να νομίσει ότι βλέπει τη Βενετία. Τα ποδήλατα στην πόλη αυτή είναι πανταχού παρόντα, παρατημένα, προσεκτικά κλειδωμένα, επιμελημένα στολισμένα, κατεστραμμένα ή περιποιημένα.

Στη βόλτα ανάμεσα στα κανάλια παρατηρώ τα αντιπλημμυρικά σχέδια με τις πόρτες που ανοιγοκλείνουν σε περίπτωση που η στάθμη των νερών ανέβει. Μετά το 1953 που η Ολλανδία θρήνησε θύματα εξαιτίας μιας πλημμύρας και μιας αναπάντεχης καταιγίδας, εντάθηκε ο σχεδιασμός και η πρόβλεψη έτσι ώστε να αντιμετωπίσουν έγκαιρα μια ενδεχόμενη νέα άνοδο των νερών.

Τα τραμ είναι το μεταφορικό μέσον που αγαπούν, μετά τα ποδήλατα, οι Ολλανδοί. Τα καμπανάκια τους ηχούν συνεχώς για τους άμυαλους, τους τουρίστες, τους απρόσεκτους και τους ερωτευμένους. Έχουν παντού προτεραιότητα και διασχίζουν όλη την πόλη με ένα πολύ πυκνό δίκτυο.

Η οδός Damrak καταλήγει στην Πλατεία Dam. Στην πλατεία αυτή μπορεί όποιος θέλει, να πει, να τραγουδήσει και να μεταμφιέσει τον πόνο του. Επίδοξους ζογκλέρ μέχρι διψασμένους για αναγνώριση ή έστω αποδοχή τραγουδοποιούς θα δείτε σχεδόν όλες τις ώρες. Στο βάθος διακρίνεται το μουσείο MadameTussaud, με το ακριβό εισιτήριο αλλά τις μεγάλες ουρές. Εύπεπτο θέαμα και πεδίο αθώων φαντασιώσεων!

Ο μόνος τρόπος για να βρεθείς ανάμεσα στο λαμπερό ζεύγος είναι, δυστυχώς, το μουσείο αυτό. Η απειλή είναι μηδαμινή για το κέρινο ζεύγος! Ο (η) συγγραφέας αυτού του ιστολογίου αποκαλύπτει στους αναγνώστες και ταυτοχρόνως ομολογεί με ντροπή ότι είναι αμετανόητος fun του πρώην James Bond, Pierce Brosnan. Τι να κάνουμε? Έχουμε και αδυναμίες. Είμαστε σε θέση να μετατρεπόμαστε από διάνοια σε φύκι και τούμπαλιν! Ταλέντο είναι κι αυτό... Στο μουσείο λοιπόν αυτό, ο (η) συγγραφέας πραγματοποίησε το όνειρο του να βρεθεί δίπλα στο ίνδαλμα του και να πιστοποιήσει την άβυσσο των εκατοστών ύψους που τους χωρίζουν!

Στο πάνω οικόσημο διακρίνεται το έμβλημα της πόλης. Συγκεκριμένα τα 3 μαύρα χι στο κόκκινο φόντο αποτυπώνονται σε αναπτήρες, μολύβια, ποτήρια μέχρι καπέλα, σώβρακα και δονητές.

Magna Plaza. Σε ένα πανέμορφο κτίριο του 19ου αιώνα στεγάζεται το κυριλάτο εμπορικό κέντρο, πίσω από το Βασιλικό Ανάκτορο της Πλατείας Dam. Απλησίαστες τιμές για μας, κανονικές για παχουλά πορτοφόλια!

Οδός Kalverstraat, πεζόδρομος κοντά στην πλατεία Dam που φτάνει μέχρι την αγορά των λουλουδιών. Λογικές τιμές, πολλές προσφορές και μια θάλασσα νεαρόκοσμου. Στο δρόμο αυτό μπορεί να διαπιστώσει κάποιος πόσο αφιδώς χορηγήθηκε από τον Θεούλη το γονίδιο της ομορφιάς και του ύψους στην Ολλανδία. Σε αντίθεση με τους ελληνικούς κουβάδες που επιμένουν να φοράνε μπότες, εκεί απολαμβάνεις τεράστια μηριαία οστά, περιβεβλημένα αρμονικά από το ανάλογο κρέας να φοράνε μπότες και να αποτελούν στο σύνολο τους χάρμα ειδέσθε! Ακόμα και οι μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι ήταν πολύ όμορφοι και περιποιημένοι. Ξέρω, ξέρω τι ψιθυρίζετε με κακεντρέχεια... Είναι κρύοι, ψυχροί, παγωμένοι κλπ. Ε! καλά, μην τους παντρεύεστε! Από άποψη όμως απόλαυσης οφθαλμικής είναι άπαιχτοι!

Το εμπορικό κέντρο της Πλατείας Dam στολίστηκε ήδη για τα Χριστούγεννα.

Πλατεία Dam. Δεσπόζει ο οβελίσκος των 22 μέτρων, αφιερωμένος στα θύματα του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. Αριστερά του βρίσκεται το εμπορικό κέντρο που λέγαμε παραπάνω και στο βάθος το ξενοδοχείο Krasnapolsky που έχει μια πολύ όμορφη αίθουσα του 19ου αιώνα, με αίθριο για πρωινό. Όπως βλέπουμε το ξενοδοχείο ξεκινά στα αριστερά του η οδός Warmoestraat, μια πολύ ενδιαφέρουσα οδός, ιδανική για βόλτα. Θα συναντήσετε ζαχαροπλαστεία που φτιάχνουν pancakes και σερβίρουν παγωτά μέχρι gay, lesbian bars, live shows, coffee shops, εστιατόρια, sex shops και toy shops για όλα τα γούστα. Η μυρωδιά που αναδύεται από τα coffee shops είναι χαρακτηριστική οπότε δε χρειάζεται να δοκιμάσετε.

Διάσημο κατάστημα με προφυλακτικά στο δρόμο που λέγαμε. Προφυλακτικό Άγαλμα της Ελευθερίας, διάφορα ζωάκια, όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου και άπειρες γεύσεις και μυρωδιές. Η ευφάνταστη βιτρίνα και οι πολλές ιδέες συγκεντρώνουν ένα πλήθος παρατηρητών και αγοραστών.

Η βόλτα στην πόλη αποκαλύπτει πολλές αρχιτεκτονικές ομορφιές. Το βράδυ τα σπίτια γίνονται ακόμα πιο όμορφα και ιδιαίτερα το σούρουπο. Το φως της μέρας που φεύγει μπλέκεται με το φως των λαμπατέρ που τοποθετούν οι Ολλανδοί στα πλάγια των παραθύρων. Επειδή δεν έχουν κουρτίνες και παραθυρόφυλλα, στις βραδινές βόλτες με το τραμ στις γειτονιές, το θέαμα αυτών των παράθυρων είναι πολύ όμορφο.

Ένα σπίτι ξεχωριστό από τα άλλα, πάνω σε ένα κανάλι. Άλλος ρυθμός, διαφορετικά χρώματα.

Περιοχή Joordan. Ακριβή περιοχή με αναπαλαιωμένα σπίτια και γύψινα αετώματα στις προσόψεις.

Πλωτά σπίτια. Και όμως δεν μένουν οι φτωχοί και οι κατατρεγμένοι. Έχουν ακριβά ενοίκια και νοούνται σαν κανονικά σπίτια, ως προς τις υποχρεώσεις στο Δήμο κλπ. Πολλά από αυτά είναι αληθινά χαριτωμένα.

Τα καραβάκια πηγαινοέρχονται ανελλιπώς μέσα στα κανάλια, είτε σαν παρακλάδι των συγκοινωνιών της πόλης είτε για τουριστικούς λόγους. Ότι και να λέμε, η θέα μιας πόλης από το νερό είναι πάντα όμορφη.

Γρίφος για όσους ξέρουν τη λατινική αρίθμιση. Στη μετώπη του κτιρίου αναγράφεται η χρονολογία κατασκευής.

Ακόμα μια όμορφη πρόσοψη κτιρίου του 1763.

Στα σπίτια της πόλης λείπουν τα μπαλκόνια και οι πρασινάδες, πλην εξαιρέσεων.

Φροντισμένη είσοδος με βιτρώ στα παράθυρα και λευκό χρώμα.

Και όμως είναι Άμστερνταμ. Τόπος προσευχής στο κέντρο της πόλης.

Α ρε Commandate πού κατήντησες!! Θα τρίζουν τα κόκκαλα σου στον τάφο σου... Έγινες τόσα και τόσα μετά το θάνατο σου... Αλλά ότι θα γινόσουν και coffee shop ποιος θα το φανταζόταν...

Η αγορά των λουλουδιών απορρόφησε όλους εμάς με τις κηπουρικές αναζητήσεις. Οι προσεκτικά διαλεγμένοι βολβοί μας θα ανθίσουν την άνοιξη και θα φέρουν λίγη ολλανδική ευωδιά στα αποπνικτικά μπαλκόνια της ζωής μας...