ΛΙΟΥΜΠΛΙΑΝΑ ΚΑΙ ΣΛΟΒΕΝΙΑ

Κατάφυτη χώρα η Σλοβενία. Τρίτη χώρα της Ευρώπης σε κάλυψη πράσινου, 65% παρακαλώ, μετά από τη Φιλανδία και τη Νορβηγία. Μόλις 20.000 τετραγωνικά μέτρα η χώρα με 1.900.000 κατοίκους. Πρωτεύουσα η Λιουμπλιάνα με τον ποταμό Λιουμπλιάνιτσκα. Η πόλη έχει το κάστρο της, στην κορυφή ενός καταπράσινου λόφου. Ο πληθυσμός της πόλης είναι 200.000 κάτοικοι. Στην πόλη δεν υπάρχει κυκλοφοριακό πρόβλημα έτσι όπως το ξέρουμε και το βιώνουμε εμείς. Εάν είναι παραπάνω από 6 αυτοκίνητα στο φανάρι θεωρείται κίνηση. Όλοι οι Σλοβένοι θεωρούν ότι το καλό αυτοκίνητο είναι απαραίτητο και δίνουν αρκετά χρήματα για την αγορά ενός καλού αμαξιού. Τα ΙΧ πληρώνουν ετησίως 54 ευρώ αντί διοδίων αλλά όλα τα υπόλοιπα οχήματα πληρώνουν κανονικά. Στην πόλη κυκλοφορούν πολλά ποδήλατα και έχουν δικούς τους δρόμους στα πεζοδρόμια.

Θέα από το παράθυρο του ξενοδοχείου Grand Hotel Union 4* superior, στο κέντρο της πόλης. Άνετα δωμάτια αλλά άσχημο lobby. Εξαιρετικό πρωινό με πολλά είδη μικρών ψωμιών. Είναι περήφανοι οι Σλοβένοι για το προσούτο τους, το θεωρούν καλύτερο του ιταλικού.

Άποψη της κεντρικής πλατείας με τις τρεις γέφυρες. Από τη μεσαία δεν περνάμε, είναι η γέφυρα των χωρισμένων! Ή περνάμε? Για να απαλλαγούμε επιτέλους?

Κτίρια της παλιάς πόλης.

Η πόλη και το ποτάμι. Η βόλτα κατά μήκος του ποταμού είναι απόλαυση.

Χαρακτηριστικά κτίρια της πόλης.

Ίσως η ωραιότερη φωτογραφία.

Στον πεζόδρομο της παλιάς πόλης, για να μη δημιουργείται βρωμιά οι κάδοι απορριμάτων είναι υπόγειοι και περιλαμβάνουν ξεχωριστούς κάδους για ανακύκλωση. Μετά το κλείσιμο των καταστημάτων περνάει το αυτοκίνητο του Δήμου και ανασύρει από τα βαθιά τους κάδους που βλέπετε και τους αδειάζει. Είπατε τίποτα? Είδαμε επίσης ζευγαράκια που κρατούσαν δύο διαφορετικές σακούλες ο καθένας και τις έβαλαν στους ανάλογους κάδους.

Αποτυχημένη φωτογραφία της νυχτερινής πόλης και του ποταμιού αλλά έχει και αυτή τη γοητεία της!

Εξεδρούλα πάνω στην όχθη του ποταμού για να μαζεύει ήλιο κανείς και να συσφίγγονται γενικά οι σχέσεις! Η πόλη έχει 55.000 φοιτητές επί πληθυσμού 200.000 κατοίκων!

Παλιά και νέα πόλη στο βάθος.

Μία από τις γέφυρες του ποταμού.

Η γέφυρα με τους δράκους. Προσέξτε τις γυρισμένες δρακοουρές. Η παράδοση λέει ότι το πάλαι ποτέ εάν περνούσε κάποια παρθένα από τη γέφυρα οι δράκοι κουνούσαν τις ουρές τους! Πολύς κόσμος απέφευγε να περάσει τη γέφυρα αυτή!

Το κτίριο της τοπικής ΕΡΤ και ΝΕΤ.

Bled. Πανοραμική άποψη του θερέτρου από το κάστρο. Περιβάλλεται από μια λίμνη και το μοναδικό νησάκι της χώρας στη μέση της λίμνης. Βρίσκεται ΒΑ της πρωτεύουσας σε απόσταση μισής περίπου ώρας.

Η διαδρομή μέχρι εκεί είναι πολύ όμορφη. Στο δρόμο για το Bled συναντάμε πολλές εκκλησίες με μυτερό χαρακτηριστικό τρούλο. Η Σλοβενία, αν και μικρή έχει πάνω από 3οοο εκκλησίες παρόλο που οι κάτοικοι δεν είναι φανατικοί της θρησκείας. Περάσαμε επίσης από εγκαταστάσεις ενοικίασης ανεμόπτερων προς 80 ευρώ η ώρα. Η χώρα ζει από το εργοστάσιο της Renault που κατασκευάζει όλη τη σειρά των Twingo και από τον τουρισμό. Έχει πολλά χιονοδρομικά κέντρα δεδομένου ότι υπάρχει χιόνι μέχρι τέλη Μαίου πολλές φορές. Κατασκευάζουν είδη σκι και έχουν πρωταθλητή άλματος.

Στο Bled υπάρχουν περισσότερα ξενοδοχεία από τη Λιουμπλιάνα.
Και βίλες πλουσίων, ακριβά αυτοκίνητα κλπ κλπ.
Υπάρχει επίσης η βίλα του Τίτο η οποία πλέον είναι ακριβό ξενοδοχείο. Υπάρχουν πολλοί νοσταλγοί του Τίτο, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράξενο. Ο Τίτο ήταν παρτιζάνος στον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο και απελευθέρωσε μεν τη χώρα αλλά άρπαξε την ευκαιρία και έκατσε στο σβέρκο της. Νοσταλγούν αρκετοί την εποχή του Τίτο κυρίως για τη δωρεάν παιδεία, υγεία και την ανύπαρκτη ανεργία.

Γύρω από τη λίμνη υπάρχει παραλίμνιος δρόμος για χάζι και βόλτες με πόδια, ποδήλατα, καρότσια.

Στο κέντρο της λίμνης υπάρχει ένα μικρό νησάκι που ατενίζει το κάστρο, βαρκούλες και ξενοδοχεία.

Το φιδωτό δρομάκι που βλέπετε αντιπροσωπεύει μια τσουλήθρα. Υπάρχει ένα τρενάκι διθέσιο που το παίρνεις από την κορυφή του λόφου και κατεβαίνεις με ταχύτητα την πλαγιά.

Παραλίμνιες βίλες τύπου λιμνών Β. Ιταλίας. Στην περιοχή αυτή είναι η βίλα του Τίτο.

Το κατηφορικό δρομάκι που φεύγει από το κάστρο με κατεύθυνση την πόλη του Bled.

Το κάστρο του Bled από την απέναντι όχθη της λίμνης. Ονομάστηκε Bled (άσπρο) από την ομίχλη που εμφανίζεται κάθε πρωί 1 μέτρο πάνω από τη λίμνη.

Ένα από τα παλιά χωριά της χώρας το Radovljica. Στους τοίχους των σπιτιών του βλέπουμε fresco.

Στη φωτογραφία μου τα χάλασε η σκαλωσιά αναπαλαίωσης! Αλλά βλέπετε τα fresco των τοίχων.

Ακόμα ένα ωραίο σπίτι στο χωριό αυτό.

Πανδοχείο, ρεστωράν και παρασκευαστήριο χειροποίητων μικρών καρδιών και διακοσμητικών από ginger bread. Χαριτωμένη επιχείρηση.

Η επιχείρηση και το διπλανό κτίριο.

Το εργαστήριο. Χρησιμοποιούν μέλι, αλεύρι και νερό σε καλούπια. Φτιάχνουν τα σχήματα και μετά τα διακοσμούν με μικρά κορνέ και γράφουν επάνω ό,τι όνομα ή ευχή θες.

Οι στέγες του χωριού και στο βάθος οι χιονισμένες Άλπεις. Η θέα αυτή είναι από τη βεράντα του ρεστοράν της επιχείρησης με τα διακοσμημένα μπισκοτάκια καρδούλες. Στη βεράντα κατέφευγαν οι καπνιστές μια και απαγορεύεται το κάπνισμα σε κάθε δημόσιο χώρο. Κάπνιζαν όμως με θέα τις Άλπεις!

Πάλι Άλπεις στο βάθος.

Ένα όμορφο σπίτι στο χωριό αυτό.

Χωμένο και κρυμένο το κάστρο Predjama. Ανήκε σε ένα φουκαρά ληστή τύπου Παλαιοκώστα που έκλεβε πλούσιους και έδινε στους χωρικούς που πεινούσαν τα κλοπιμαία. Ένα αφανές κάστρο που επικοινωνούσε μέσω του πίσω βράχου με σπηλιές και πρόσφερε άφθονες διεξόδους για τροφοδοσία και αποδράσεις. Επικοινωνεί επίσης με το σπήλαιο Postojnska Jama, που βρίσκεται 9 χλμ πιο μακριά και είναι το μεγαλύτερ σπήλαιο της Ευρώπης με 25 χλμ εξερευνημένης περιοχής. Πήγαμε και εκεί αλλά επειδή δεν επιτρέπονταν οι φωτογραφίες δεν έχω υλικό. Το σπήλαιο αυτό ήταν άκρως εντυπωσιακό. Να σκεφτείτε, μας πήρε τρενάκι και μας πήγε στα έγκατα, μετά περπατήσαμε με οδηγό 1 χλμ, μέσα στους σταλακτίτες και τους σταλαγμίτες και στο τέλος μας ξαναπήρε το τρενάκι και μας έβγαλε έξω.

Στον κομμένο κορμό του δέντρου φύτρωσε ένα μικρό ελατάκι που ατενίζει το κάστρο.

Η προδοσία υπάρχει παντού και πάντα. Ας μην το ξεχνάμε ποτέ. Ένας προδότης συνεννοήθηκε με αυτούς που τον καταδίωκαν χρόνια ολόκληρα και μόλις ο ληστής πήγε προς νερού του στο ακριανό αριστερό σπιτάκι, κούνησε ένα μαντήλι και από απέναντι έριξαν μια βόμβα στο σπιτάκι και ο ληστής απεδήμησε.

Πρωτόγονη στράτα στο κάστρο του ληστή.

Πανοραμική θέα από το κάστρο.

Θέα της περιοχής από το ψηλότερο εσωτερικό σημείο του κάστρου. Πολύ ωραία χώρα. Να πάτε. Αξίζει να πάτε οδικώς για να τη φυρίσετε όλη και να επισκεφθείτε την Τεργέστη που τόσα έχουμε διαβάσει για αυτήν. Και εις άλλα με υγεία!