Αν και βροχερό το Βερολίνο, είναι πολύ όμορφο και τακτοποιημένο. Δίνει την εντύπωση μιας διαρκούς αίγλης. Αποπνέει γοητεία και πολιτισμό. Είναι πολυπολιτισμικό αλλά όχι κραυγαλέο όπως οι Βρυξέλλες.
Φθινοπωρινά φύλλα στο δρόμο, βροχή και άνεμος. Το σήμα τροχαίας υποδηλώνει ότι δεν επιτρέπονται οι μελαγχολικές σκέψεις που φέρνει η βροχή. Επιτρέπονται οι περίπατοι χωρίς ομπρέλλα, τα ανακατεμένα μαλλιά, τα βρεγμένα παπούτσια.
Αυτοκίνητο και ποδηλάτης. Τι προτιμούν οι πολλοί? Ποιος φοβάται τη βροχή? Ποιος φοβάται μη λιώσει? Ποιος φοβάται στη ζωή του μη λιώσει?
Potsdam. Ανάκτορα και παλάτια. Πανδαισία πρασινάδας και αρχιτεκτονικής κήπων! Ο Πρώσος βασιλιάς Φρειδερίκος ο Μέγας ήθελε να ζήσει¨sans souci¨, όπερ γαλλιστί ¨χωρίς έννοια" . Έτσι, έφτιαξε αυτό που ονειρευόταν : ένα παλάτι σε ένα πάρκο. Ένα όμως παλάτι ίσον κανένα. Στο πάρκο Sanssouci προστέθηκαν άλλα μικρότερα παλάτια και επαύλεις. Στο Potsdam καταλήγει η γραμμή του προαστιακού που συνδέεται εύκολα με το μετρό. Θαυμάσια ημερήσια εκδρομή αρκεί ο καιρός να είναι καλός. Έξω από το σταθμό υπάρχουν λεωφορεία που μπορείτε να πάρετε και με όλες τις φυλές του κόσμου, να περιηγηθείτε το πάρκο.
Παράδειγμα φυλών, πιθανή προέλευση Μεξικό. Τι περίεργο αδιάβροχο! Το πρωτότυπο δεν είναι κατ΄ ανάγκη και καλαίσθητο.
Πόσους έρωτες φυλάκισαν αυτοί οι τοίχοι! Πόσα λόγια και πόσες ίντριγκες! Από το παραθυράκι εκεί ψηλά πίστεψα ότι θα έβλεπα τη Ραπουνζέλ να ρίχνει τα μαλλιά της για να ανέβει το βασιλόπουλο!
Το όμορφο φωτογραφίζει το όμορφο.
Ας ελπίσουμε ότι ποτέ δε θα βρεθούμε σε μια γωνιά της ζωής μας να τη χαζεύουμε κρατώντας ομπρέλλες. Ας ευχηθούμε να είμαστε γεροί μέσα στο λουλουδένιο αστέρι ρουφώντας σαν μέλισσες τη γύρη της ευτυχίας!
Αν και φθινόπωρο, τα λουλούδια έχουν την τιμητική τους σε όλα τα χρώματα. Προσπαθούν να αναχαιτίσουν τον ερχομό του χειμώνα. Τη βροχή δεν την εξέλαβαν ως ήττα αλλά ως φροντίδα ενός ουράνιου κηπουρού.
Να σκεφτείς ότι υπάρχουν άνθρωποι που κατοικούν σε τέτοια σπίτια! Τα απογεύματα βγαίνουν και κουρεύουν οι ίδιοι τους θάμνους τους τη στιγμή που εμείς κάνουμε πολύπλοκα σχέδια για να επισκεφθούμε πχ. φίλους στο Παγκράτι. Προβληματισμός για το σχέδιο που θα δοθεί στο θάμνο versus προβληματισμού για το πού θα βρούμε να παρκάρουμε στο Παγκράτι!
Ξεμοναχιασμένος και προβληματισμένος για την τελική απόδραση!
Τι συνωστισμός στη στέγη!!! Πού θέλετε να πάτε? Τι κοιτάτε?Τι ψάχνετε?
Λυπάμαι που σας το λέω. Δεν υπάρχει οδός διαφυγής. Μείνετε στις στέγες σας. Είναι το πιο ασφαλές!
Spandau. Κανάλι τύπου Κάτω Χωρών στους ποταμούς Havel και Spree. Ολόκληρη φιλοσοφία και σχεδιασμός. Ανοίγουν και κλείνουν πόρτες, καραβάκια περιμένουν, καραβάκια διασχίζουν. Δύσκολο πράγμα η μηχανική αν και γοητευτικό. Έμεινα αρκετή ώρα φωτογραφίζοντας το πήγαινε έλα στο κανάλι. Το μάτι όμως ξέφευγε προς τα δεξιά, στα χρώματα των δέντρων.
Έκλεισε η πόρτα σαν μια ζηλότυπη καρδιά. Όποιος πρόλαβε πρόλαβε...
Τα παιδιά είναι πάντα όμορφα, σε κάθε τόπο, κάθε ώρα, όπως και να είναι. Ήρθαν με τη δασκάλα τους να δούνε τη Zitadelle, το φρούριο του Spandau. 
Θέα από το φρούριο. Στο βάθος η πόλη. Στέγες ανάμεσα στα φυλλοβόλα.
Η ακρόπολη είναι το μοναδικό σωζώμενο φρούριο στο Βερολίνο, χτισμένο το 1560, στη συμβολή των δύο ποταμών που είπαμε.
Η πόλη του Spandau είναι παλιότερη του Βερολίνου κατά 60 χρόνια. Οι Βερολινέζοι θεωρούν τους κατοίκους του επαρχιώτες και εκείνοι με τη σειρά τους λένε "θα πάω στο Βερολίνο" παρόλο που η πόλη απέχει μερικές στάσεις μετρό! Όταν περπατάς στην παλιά μεσαιωνική πόλη του Spandau ξεχνάς ότι βρίσκεσαι στο Βερολίνο. Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες συνειδητοποίησα πόσα έχω ξεχάσει από εκείνο το ταξίδι παρόλο που έχουν περάσει μόνο 8 μήνες. 'Αλλη φορά θα κρατάω σημειώσεις όπως στη Σλοβενία! Για να τις διαβάζω στα γεράματα μου και να αναπολώ (εφόσον βλέπω, έχω τα λογικά μου, ζω σε ένα σπίτι και όχι σε χαρτόκουτο κλπ, κλπ). 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου