ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

Το ταξίδι ξεκίνησε την Παρασκευή το απόγευμα με προορισμό τα Τζουμέρκα. Η θερμοκρασία στην Αθήνα ήταν 38 βαθμοί C και στις 8.30 το βράδυ που φτάσαμε στο γεφύρι της Πλάκας ήταν 18! Το Σάββατο το πρωί φωτογράφισα από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου την ανατολή στα βουνά.

Συλλαμβάνω την ανατολή μόλις ξεμυτίζει. Η φύση μοσχοβολάει υγρασία, ένα μικρό βατράχι τρέχει πανικόβλητο στο πλακόστρωτο και ρίχνει μια βουτια στο χορτάρι... Ο Άραχθος ακούγεται να βουίζει καθώς κυλά πιο πέρα.

Μείναμε στο ξενοδοχείο "το Γεφύρι της Πλάκας". Φτάσαμε το βράδυ, αφήσαμε τα πράγματα μας και πήγαμε με τα πόδια μέχρι το γεφύρι. Η ατμόσφαιρα ήταν ευχάριστα ψυχρή μετά τη ζέστη της Αθήνας. Γύρω από το γεφύρι υπάρχει ένας μικρός οικισμός με ταβερνάκια, ό,τι πρέπει για τους πεινασμένους non stop ταξιδιώτες.

Το ξενοδοχείο ήταν πολύ άνετο και προσιτό οικονομικά. Πληρώσαμε 60 ευρώ το δίκλινο δωμάτιο με πρωινό. Η θέα από τα δωμάτια είναι αυτό που είδατε στις προηγούμενες φωτογραφίες με τη διαφορά ότι η πραγματικότητα είναι ακόμα καλύτερη. Λείπουν δε οι μυρωδιές και οι ήχοι! Οι ιδιοκτήτες είναι νέοι άνθρωποι και φάνηκαν ορεξάτοι αλλά και ευγενείς. Το αξιοσημείωτο στην υπόθεση είναι ότι έχουν οργανώσει δραστηριότητες όπως rafting στον Άραχθο, trekking στους Καλαρρύτες και το Συράκο και ποδήλατο βουνού σε μονοπάτια. Έτσι λοιπόν κράτησα μια νοερή σημείωση να οργανώσω ένα φθινοπωρινό σαββατοκύριακο με εξωφρενικές δραστηριότητες πρωινές και βραδινές! Υποψήφια θύματα θα είναι οι συνάδελφοι της δουλειάς με τα ταίρια τους. Θα το κάνω, είναι βέβαιο! Δύο φωτογραφίες μετάνοιωσα που δεν έβγαλα στο ταξίδι. Η πρώτη ήταν ένα κάδρο από τη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου (επιφυλάσσομαι την επόμενη φορά) που έδειχνε ένα τεράστιο αληθινό ξερό φθινοπωρινό φύλλο. Είναι το πιο τεράστιο φύλλο που έχω δει στη ζωή μου! Είναι τόσο εντυπωσιακό που κρατάω σημείωση να επανέλθω.

Το γεφύρι της Πλάκας στον Άραχθο, αδικημένο όμως γιατί δε φαίνονται τα δύο μικρότερα πλαϊνά του τόξα.

Ο Άραχθος. Η διαδρομή από την Άρτα μέχρι το γεφύρι είναι σε υψόμετρο (περίπου μια ώρα), μετά κατεβαίνει μέχρι το γεφύρι και στη συνέχεια (για μισή ώρα) ξαναγίνεται ανηφορική μέσα από ελατοδάσος μέχρι την Πράμαντα. Ο αρχικός σχεδιασμός ήταν να μείνουμε στην Πράμαντα αλλά ψάχνοντας για τη διαμονή διαπίστωσα ότι οι τιμές ήταν κατά πολύ ακριβότερες από αντίστοιχο χωριό της Ελβετίας. Θεώρησα υπερβολικό να διαθέσω από 80 - 120 ευρώ για ένα δίκλινο στον οικισμό Τσόπελα του χωριού! Έτσι κάπως προέκυψε το ξενοδοχείο που μείναμε. Ουδέν κακόν αμιγές καλού διότι ανακαλύψαμε τις δραστηριότητες, το φύλλο κλπ.

Η σιδερένια γέφυρα της ΜΟΜΑ (αθάνατε Στρατέ!) για τα αυτοκίνητα στην Πλάκα.

Η Πράμαντα, στους πρόποδες της Στρουγγούλας, ενός βράχου - βουνού χαρακτηριστικού του χωριού, είναι πολύ όμορφη αυτή την εποχή που ο πολύς κόσμος έχει φύγει. Το ταξίδι προέβλεπε μισάωρη στάση για ένα τρισάγιο στο κοιμητήρι του Αη Γιώργη. Η δεύτερη φωτογραφία που δεν έβγαλα ήταν εκεί. Ο παπάς του χωριού κατάφερε να επεκτείνει το κοιμητήριο. Βρήκαμε τους εργάτες να ξεκαλουπώνουν τις νέες θέσεις - κατοικίες, καμιά πενηνταριά στο σύνολο. Απορώ πώς μου διέφυγε αυτή η φωτογραφία. Οι κατοικίες αποτύπωναν όλη τη ματαιότητα της ζωής. Θεσούλες ομοιόμορφες η μία δίπλα στην άλλη, συγκεκριμένου βάθους που σε έκαναν να σκεφτείς ότι περνάς τον περισσότερο καιρό σου να στεναχωριέσαι για κουταμάρες, για πράγματα ανάξια λόγου ενώ η ζωή φεύγει!

Φύγαμε από την Πράμαντα, διασχίζοντας τα Τζουμέρκα με κατεύθυνση τα Γιάννενα και την Εγνατία Οδό.

Εντυπωσιακή η Εγνατία Οδός με πολλά, πάρα πολλά τούνελ! Αν ήξερα ότι ήταν τόσα πολλά θα τα μετρούσα! Μεγάλο έργο! Ακόμα είναι χωρίς διόδια, parking, χώρους στάσης και ανεφοδιασμού αλλά φαντάζομαι ότι σύντομα αυτή η παράλειψη θα τακτοποιηθεί. Τόσος κόσμος περιμένει να σωθεί από τέτοιες άδειες λειτουργίας!

Στάση στα Γρεβενά για καφέ στην πλατεία. Πόλη με δημοτικά parking (σέ ένα από τα οποία αφήσαμε το αμάξι μας), ένα ποτάμι να τη διασχίζει και την άλλη όχθη να θυμίζει Φλώρινα. Αδιαχώρητο στις καφετέριες της πλατείας και των γύρω πεζόδρομων. 3 καφέδες freddo και ένας ελληνικός 8.50 ευρώ! Άντε να τους πιείς στην Αθήνα αυτούς...

Μετά την ανάσα στα Γρεβενά ξαναμπήκαμε στην Εγνατία με κατεύθυνση Θεσσαλονίκη και από κει Πολύκαστρο Κιλκίς. Τακτοποιηθήκαμε σε ένα μέτριο ξενοδοχείο και φάγαμε σε ένα εστιατόριο τουρλού με πιπεριές και μελιτζάνες (άπαιχτο, έχουν μια παράδοση εκεί πάνω στα τουρλού), πλατιά φασολάκια, μπάμιες και μοσχάρι κοκκινιστό, όλα νοστιμότατα. Φαγητά και ποτά για 4 ίσον 20.50 ευρώ! Στο ταξίδι αυτό εξελίχθηκα σε Σάυλωκ!

Η περιοχή έχει πολύ στρατό και αστυνομία αλλά και περιέργες υπηρεσίες όπως αυτή που βλέπετε : ομοσπονδιακή θυροφυλακή!

Στο Πολύκαστρο έχασα μια τρίτη φωτογραφία που δεν έβγαλα : μια επιγραφή σε κατάστημα "ο μπαμπουτσωμένος γάτος".

Παραθέτω ένα εικαστικό αριστούργημα! Απαύγασμα αισθητικής από μια μεσόκοπη, πέραν των δεύτερων -ήντα, κυρία! Βρισκόμαστε στο προαύλιο της εκκλησίας που γινόταν ο γάμος - αφορμή του ταξιδιού. Φωτογραφίζω διάφορους καλεσμένους σε ενσταντανέ. Πολλές φορές τρομάζω με την ιδέα ότι κάποιος κάποτε κάπου θα με σπάσει στο ξύλο επειδή τον φωτογραφίζω. Οι περισσότεροι αναρωτιούνται τι τους βρίσκω και τους φωτογραφίζω και με κοιτάζουν έκπληκτοι. Άλλοι πάλι με κοιτάζουν καχύποπτα.

Τα κοριτσάκια αυτά τα κυνηγούσα από την εκκλησία για να απαθανατίσω. Ευτυχώς βρήκα την ευκαιρία που ήθελα για να τα ξεμοναχιάσω στο τραπέζι του γάμου! Κοιτάξτε τα τι αθώα ποζάρουν!

Ταξινομείται ως η καλύτερη φωτογραφία της ανάρτησης! Θαυμάστε χάρη και ομορφιά! Πού να τα βλέπατε να χορεύουν κιόλας!

Παραθέτω μερικές στιγμές κεφιού (τυλιγμένες σε ασπρόμαυρες ρίγες) από το γλέντι του γάμου. Η πραγματικότητα ήταν πιο φριχτή.

Ακόμα μια φρικιαστική στιγμή. Τα λόγια περιττεύουν. Η σχέση με τον καθρέφτη είναι πολλαπλώς διαταραγμένη! Τα ειδικά μαγαζιά ρούχων για περιποιημένες εμφανίσεις είναι για τις "άλλες".

Το επόμενο πρωινό, αυτό της Κυριακής, απολαύσαμε εξαιρετικές μπουγάτσες με τυρί και κρέμα στο "Τα...μαμ". Γευστική και οικονομική ποίηση! 6 μπουγάτσες και 4 καφέδες 15 ευρώ. Ατελείωτη ουρά από στρατιώτες με τις στολές τους που ήρθαν για να πάρουν μπουγάτσες για "μέσα". Αποχαιρετάμε το Πολύκαστρο με κατεύθυνση την Αξιούπολη και το χωριό Πηγή. Αφού χαθήκαμε μερικές φορές, ελλείψει σήμανσης (γνωστό στην Ελλάδα), στην πλατεία του χωριού στρίψαμε αριστερά. Βρισκόμαστε στο βουνό Πάικο και κατευθυνόμαστε στη Λίμνη Μεταλλείου. Απέχει περίπου 15 χλμ από την Αξιούπολη και η διαδρομή μέσα από το βουνό είναι όμορφη. Η λίμνη είναι τεχνητή, βάθους 35 μέτρων και μήκους 2 χλμ.

Άποψη της λίμνης από το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, χτισμένο σε ένα γήλοφο στην όχθη της λίμνης. Υπάρχουν ειδικά διαμορφωμένοι χώροι για πικ νικ με παγκάκια και μικρές πέτρινες ψησταριές.

Στη λίμνη υπάρχουν άφθονες πέστροφες.

Η περιοχή της λίμνης είναι πολύ κοντά στα σύνορα. Το σήμα της κινητής τηλεφωνίας μας καλωσόρισε πολλές φορές στην Republic of Macedonia. Μπρρρρ...

Αλλαγή τοπίου. Φεύγουμε από το Κιλκίς, μπαίνουμε στον εθνικό δρόμο με κατεύθυνση την Αθήνα. Η τελευταία παράκαμψη γίνεται στον Πτελεό, το ένα από τα δύο άκρα που κλείνουν τον Παγασητικό κόλπο. Τρώμε ψάρια στο χωριό Πηγάδι, σχεδόν απέναντι από το Τρίκερι. Γυρίζουμε όλα τα χωριουδάκια του ποδιού.

Η περιοχή έχει πολλές μικρές παραλίες με σπίτια κυριολεκτικά μέσα στο κύμα. Αυθαίρετες δομήσεις και σωρηδόν καταπατήσεις. Δειλά δειλά εμφανίζονται εταιρείες κατασκευής πολυτελών μεζονετών με πισίνες!

Ο δρόμος είναι βατός και η διαδρομή παραθαλάσσια.

Τα αρμυρίκια φτάνουν μέχρι το κύμα αλλά και οι ελιές!

Πρώτη φορά είδα ελιές τόσο κοντά στο κύμα! Άραγε το λάδι και οι ελιές είναι υφάλμυρα?

Ακολουθούμε ένα παραθαλάσσιο χωματόδρομο με κατεύθυνση το Φάρο και τη Γλύφα. Διάσπαρτες βιλίτσες με πέτρινες περιφράξεις αλλά είδα και πριβέ πολυτελή σπιτάκια - ξενοδοχείο, για διακοπές μακριά από τα βλέμματα του κόσμου.

Ο καιρός είναι φθινοπωρινός, η θάλασσα μουντή. Το ταξίδι μας τελειώνει αλλά δε μελαγχολούμε. Τα καλύτερα έρχονται...

Στο βουναλάκι απέναντι, θαυμάζουμε τα θέρετρα των ανθρώπων του Θεού, θέρετρα για προσευχή, φαντάζομαι και περισυλλογή.
Ξαναβγαίνουμε στον Εθνικό δρόμο και σιγά σιγά μας τυλίγει το ζεστό σύννεφο της Αθήνας. Σύνολο χιλιομέτρων 1700 σε δύο μέρες! Ο οδηγός ένας και ακούραστος!

Και εις άλλα με υγεία!