CAPE TOWN : ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΟ WATERFRONT

Το Waterfront στο Cape Town είναι αυτό που λέμε Προκυμαία. Το επίσημο όνομα είναι Victoria and Alfred Waterfront, κατάλοιπο φαντάζομαι της βρετανικής φροντίδας - κυριαρχίας! Η γέφυρα που βλέπετε είναι ξύλινη πεζογέφυρα και ανοίγει για να περάσουν μικρά πλοία.  

Φανταστείτε το Waterfront σαν μέρος διασκέδασης, βόλτας, αγορών αλλά και σαν λιμάνι, μια και είναι ένα ενεργό λιμάνι. Ο Φάρος του είναι ένα σήμα κατατεθέν, πόλος έλξης ερασιτεχνών φωτογράφων όλη τη μέρα.

Ο φθινοπωρινός ουρανός του Απρίλη έκανε την εμφάνιση του στο Waterfront εκείνο το μεσημέρι.

Αλλά οι χοροί, οι πρόβες και τα πανηγύρια δε σταμάτησαν. Στη βάση του Φάρου η ομάδα των χορευτών κάνει πρόβα για το βράδυ. Όπως ξαφνικά άρχισαν, έτσι απότομα σταμάτησαν και σκόρπισαν στις προβλήτες.

Η γέφυρα ανοίγει, οι πεζοί περιμένουν υπομονετικά και το μικρό πλοίο ετοιμάζεται να περάσει.

Επωφελήθηκε και το διαφημιστικό πλοιάριο - μπαλάκι να περάσει και να δηλώσει την παρουσία του.

Το μεγάλο κατάστημα με λογής λογής σουβενίρ στεγάζεται σε ένα καλαίσθητο κτίριο κοντά στη γέφυρα και δέχεται τις ορδές των τουριστών που παρελαύνουν καθημερινά όλες τις ώρες.

ΣτοWaterfront δεν μπορούν να πλευρίσουν μεγάλα πλοία αλλά στις μικρές του αποβάθρες δένουν λιμενικά σκάφη, αλιευτικά, αναψυχής και ρυμουλκά. Στο βάθος φαίνεται το ομώνυμο εμπορικό κέντρο. 

Το "τραπεζομάντηλο" κατεβαίνει απειλητικό για να σκεπάσει το Table Mountain.

Έχει και αυτή η εικόνα τη χάρη της. Μπορεί να λέμε ότι το "τραπεζομάντηλο" σκεπάζει την ομορφιά της πόλης αλλά η θέα του από το Waterfront αξίζει ματιές και σκέψεις για τα δικά μας, καθημερινά "τραπεζομάντηλα" που σκεπάζουν κάποια κομμάτια της ζωής μας. 

Αναλογίζομαι αλήθεια πόσες φορές έχω πετάξει ένα τραπεζομάντηλο και έχω κουκουλώσει σκέψεις, λόγια, αισθήματα, στιγμές... Αφού τουλάχιστον το αναγνωρίζω και το κατανοώ κάτι έχω πετύχει! Και την επόμενη φορά κάτι ίσως αλλάξω...

Ο καιρός άλλαξε τόσο απότομα! Το λένε και οι κάτοικοι... Δεν κατεβάζουν τα "καλοκαιρινά" και δεν ανεβάζουν ποτέ τα "χειμωνιάτικα" γιατί ο καιρός είναι τόσο ευμετάβλητος που κάθε μέρα, κάθε εποχή μπορεί να χρειαστούν όλα τους τα ρούχα.

Πόλος έλξης στο Waterfront είναι το Aquarium, το Ενυδρείο των Δύο Ωκεανών, όπως το αποκαλούν. Πλάσματα του Ατλαντικού και του Ινδικού Ωκεανού, 3000 και παραπάνω, συνυπάρχουν αρμονικά στο ενυδρείο. Με εντυπωσίασε το ψάρι - μελικηρύθρα. Μέχρι τώρα ήξερα τον όρο μελικηρύθρα ως περιγραφικό ορολογίας.   Τώρα έμαθα ότι πρόκειται και για ψάρι : Honeycomb moray eels είναι μάλλον η οικογένεια του και gymnothorax favagineus είναι το όνομα του. Τρελλαίνεται για τα χταπόδια αυτός ο κούκλος ο Γυμνοθώρακας.

Καλά να σέρνονται και να μπαίνουν τα παιδάκια στην ειδικά διαμορφωμένη τρύπα για να φωτογραφηθούν με τους Νέμους. Μα να μπαίνουν και γέροι άνθρωποι!!!! Τς τς τς...  

Αδικούνται τα χρώματα των κοραλιών! Ανήμπορος ο φωτογραφικός φακός να αποτυπώσει τόση ομορφιά αλλά καταφέρνει τουλάχιστον να αποτυπώσει τους ντροπαλούς αστακούς που σπεύδουν να κρυφτούν.

Να το και το γιγαντιαίο καβούρι. Με κοιτάζει εκστατικό και αναρωτιέται τι περίεργο ον είμαι, μαλλιαρό και με 4 μόνο πόδια!

Με χαιρετάει καθώς φεύγει. Μου δίνει χαιρετισμούς και για τις ξαδέρφες της που βγαίνουν στις αμμουδερές παραλίες της Δυτικής Πελοπονήσου και της Ζακύνθου.

Είμαι σκόμα στο Ενυδρείο. Μου αρέσουν πολύ τα σχόλια στους τοίχους, αν και δεν ξέρω ποιος από τους επισκέπτες τα προσέχει. Θα ήθελα να γνωρίσω τον εμπνευστή. Θα είναι η αδελφή - ψυχή της δικής μου σκέψης.
Η επιγραφή πάνω από το λέοντα γράφει : The top predator of the African bushveld - Lion.

Ο άγνωστος σχολιαστής του ενυδρείου συνεχίζει : Great White Sark - the top predator of the Oceans.

 

Ο μεγάλος λευκός καρχαρίας είναι η ατραξιόν του ενυδρείου. Βολτάρει αμέριμνος αυτός και οι φίλοι του αδιαφορώντας για τα ψάρια γύρω του. Αυτό δεν μπόρεσα να το καταλάβω ούτε βρήκα και κάποιον να με διαφωτίσει. Μάλλον τους έχουν καλά χορτάτους! Πάντως το ενυδρείο έχει πρόγραμμα κατάδυσης στο ενυδρείο των καρχαριών για όσους το επιθυμούν. Θα αρχίσω από αυτό το βράδυ να κάνω υπνοπαιδεία στην πεθερά μου : "θέλεις αν μπεις στο ενυδρείο με τους καρχαρίες, θέλεις να μπεις στο ενυδρείο με τους καρχαρίες". Της πληρώνω ευχαρίστως τα εισιτήρια μέχρι τη Ν. Αφρική! 

Ο ανώνυμος σχολιαστής του ενυδρείου συνεχίζει τα σχόλια του. Ξαφνικά βρίσκεσαι μπροστά σε έναν καθρέφτη, κοιτάς άναυδος τον εαυτό σου και διαβάζεις από πάνω την επιγραφή : Planet Earth's most dangerous predator. Μετά βλέπεις τον εαυτό σου με άλλα μάτια!

Ο ευφάνταστος όμως αυτός νους δε σταματά εκεί. Απέναντι από τον καθρέφτη, εκεί που περιγράφονται οι οικογένειες των κατοίκων του ενυδρείου περιγράφεται κάπως αυστηρά και το ανθρώπινο είδος.    

Σουρουπώνει και τα πρώτα φώτα ανάβουν. Ξαναβγάζω το Φάρο φωτισμένο και ετοιμάζομαι να φύγω. Στο Waterfront συρρέουν τα πλήθη της νυχτερινής ζωής. 

Πόσο διαφορετικό γίνεται ένα μέρος το βράδυ, πόσο πιο όμορφο... Αν είχα και καμιά μηχανή της προκοπής να παγιδέψω τα φώτα...

Απομακρύνομαι από την Προκυμαία και κατευθύνομαι προς το ξενοδοχείο μου. Was just a perfect day για να παραφράσω το τραγούδι του Lou Reed.

Φεύγοντας από το δρόμο ταχείας κυκλοφορίας ρίχνω μια τελευταία ματιά στο "τραπεζομάντηλο" που αναποφάσιστο μια έρχεται και μια φεύγει. Η πόλη στο βάθος με περιμένει.