ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!

Καλό καλοκαίρι σε όλους! Ας κατεβάσουμε τους διακόπτες και το βασικό μεταβολισμό!

ΡΩΜΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΚΑΙ ΕΚΠΤΩΤΙΚΗ

Στο κέντρο της Ρώμης, παράλληλα της περίφημης Via dei Condotti με τα επώνυμα μαγαζιά και τις ακριβές προθήκες, υπάρχει ένας ακόμη εμπορικός δρόμος, η Via Borgognona. Πιο ήσυχη από τη φρενίτιδα των εμπορικών και τουριστικών γύρω δρόμων φιλοξενεί απλησίαστες για τα κοινά βαλάντια ονομαστές ετικέτες. Κρύβει όμως και μια έκπληξη : την μικρή καταπράσινη αυλή που βλέπετε, με την όμορφη κρήνη. Η ζέστη ήταν αποπνικτική εκείνο το μεσημέρι, ο κόσμος πολύς, ωθούμενος κατά κύματα από την απληστία της πρώτης μέρας των καλοκαιρινών εκπτώσεων. Η αυλή ξεπρόβαλε σαν μια μικρή όαση δροσιάς των αισθήσεων. Στα αριστερά βλέπετε μια υποψία εισόδου σε κάτι, ένα διάδρομο με κόκκινο κορδόνι. Ήταν η είσοδος σε ένα κοσμηματοπωλείο.

Το κέντρο της Ρώμης δεν έχει κτίρια με μπαλκόνια και λουλούδια πλην εξαιρέσεων.

Περίτεχνο φανάρι, μιας άλλης εποχής στη γωνία ενός δρόμου.

Ένα όμορφο κτίριο καθοδόν για την Piazza Navona.

Μικροί κρεμαστοί ρωμαϊκοί κήποι.

Περιποιημένες προσόψεις, ερμητικά κλειστά παράθυρα, κανένα κλιματιστικό μηχάνημα εμφανές. καμία κραυγαλέα ταμπέλα.

Μακριά από τη λαοθάλασσα, ανακαλύπτεις μικρές χαριτωμένες γειτονιές. Κέντρο απόκεντρο.

Ένα από τα πολλά ωραία της πόλης.

Απέναντι από το Κοινοβούλιο, στον πιο εμπορικό δρόμο της πόλης, την Via del Corso, σκαρφαλωμένα ρετιρέ, πράσινες απομονωμένες οάσεις πλουσίων του κέντρου.

Στενή πάροδος, με πολύ όμορφο χρώμα πρόσοψης αριστερά.

Ο προηγούμενος δρόμος με δύο ντόπιες κυρίες που κάνουν τα καθημερινά ψώνια τους και τους εργάτες να ολοκληρώνουν την αναπαλαίωση του κτιρίου. Σε απόσταση αναπνοής, ίσως στον πρώτο παράλληλο δρόμο, γίνεται το αδιαχώρητο από τουρίστες. Στό δρόμο, όπως και στη ζωή μπορείς να ξεφύγεις από τη μάζα, αρκεί να το επιδιώξεις.

Εικαστική παραφωνία. Πρέπει να έχει και αυτή τη θέση της!

Εικαστική παραφωνία 2, στο Πάνθεον.

Είσοδος ενός μικρού ξενοδοχείου σε παράδρομο της Via Nazionale, κοντά στην Piazza Rebbublica, σε μικρή απόσταση από το σταθμό των τρένων Termini.

Piazza Navona. Η καταστροφή μιας όμορφης πλατείας. Ένας αδιάκοπος συρφετός, ένα ολοήμερο πανηγύρι μικροπωλητών, ζωγράφων, φωτογράφων, ζητιάνων. Πώς να την απολαύσει κανείς? Το ίδιο χάλι επικρατούσε και στη Fontana di Trevi στις 1 τη νύχτα. Ίσως τον Φλεβάρη να είναι καλύτερα.

Απηυδυσμένο το άγαλμα γνέφει "Φτάνει. Πάρτε πόδι από δω. Μας έχετε πρήξει!"

Θέα της Αιώνιας Πόλης από τα ψηλά των Ισπανικών Σκαλοπατιών, στην Piazza di Spagna.

Κτίριο στην Piazza di Spagna.

Άποψη των Σκαλοπατιών από κάτω.

Χαρακτηριστικό των δρόμων οι πριποιημένοι κάτοικοι. Καλοντυμένοι και ωραίοι άνδρες και γυναίκες. Ανέδιδαν φινέτσα, περιποίηση. Ατημέλητο ντύσιμο είδα μόνο στους τουρίστες. Οι γυναίκες όλων των ηλικιών ήταν προσεκτικά ντυμένες και κυκλοφορούσε πολύ το λινό σε όλες του τις εκδοχές. Εκείνο όμως που μου έκανε εντύπωση ήταν τα τακούνια. Δεν υπήρξε ρωμαία με ίσιο παπούτσι. Όλες φορούσαν κοθόρνους! Με μεγάλη τόλμη στα χρώματα μάλιστα! Ακόμα και οι μεγαλύτερες ηλικίες, χρησιμοποιούσαν τακούνια, προσαρμοσμένα βέβαια στα έτη. Δεν τις ενδιέφεραν τα λιθόστρωτα και οι ώρες περπατήματος στο κέντρο για τα ψώνια. Το τακούνι τακούνι! Και όχι πλατφόρμες, που λες ότι είναι εύκολο να τις κάνεις καλά. Είδα άφθονα τακούνια 10 πόντων και βάλε, λεπτά και ισορροπούντα στις αρχαίες πέτρες! Αφήστε δε την άνεση και τον αέρα που πήγαιναν το παπούτσι! Η ελληνίδα θα είχε γκρεμοτσακιστεί προ πολλού!

Σάββατο πρωί, πρώτη μέρα εκπτώσεων στη Ρώμη και στις 10 αρχίζει να σχηματίζεται μια ουρά που περιμένει να ανοίξει το κατάστημα Missoni κοντά στην Piazza di Spagna.

Ένα θέατρο είναι η ζωή, τι νομίζετε? Μια παράσταση...

Η Βασιλική του Αγίου Πέτρου. Στο αεροδρόμιο δέσποζε μια εξαιρετική ασπρόμαυρη φωτογραφία που έπιανε έναν ολόκληρο τοίχο, με τον Άγιο Πέτρο το σούρουπο, μόλις άρχιζαν να ανάβουν τα φώτα. Κρίμα που δεν σκέφτηκα να την αναπαράγω. Απορώ πώς τον φωτογράφισαν χωρίς όλα αυτά τα ανθρωπάκια. Άρα ήταν χάραμα και όχι σούρουπο.

Περισσότερα στο travelplorer.gr, οδηγός για Ρώμη από taxidiarikopouli.

ΤΡΟΠΙΚΟΣ ΚΑΚΌΒΑΤΟΣ ΗΛΕΙΑΣ

Ηλιοβασίλεμα μέσα από ένα ψάθινο καπέλο στην τροπική παραλία του Κακοβάτου.

Είναι πιο κοντά και πιο φτηνά από το Μπαλί.

Δύση στους τροπικούς!

Κάστρα στην άμμο, βουναλάκια από όνειρα.

ΣΤΟΝ ΚΡΙΚΕΛΟΠΌΤΑΜΟ ΜΕ ΤΟΝ ΦΟΠ

Κρικελοπόταμος Ευρυτανίας. Από το χωριό Κρίκελο, στα 1150 μέτρα, ξεκινήσαμε την πεζοπορία περπατώντας στις όχθες του ποταμού και μέσα στην κοίτη του.

Διάφανα νερά, απότομα βράχια, πορεία προς το φαράγγι.

Καταστροφή και αποδόμηση ορειβατικών παπουτσιών! Επικίνδυνα για αστραγάλους περάσματα, γλιστερές για πωπούς πέτρες!

Πολλά σημεία ήταν αδιάβατα χωρίς μαγιώ! Στο κεφάλι ο εξοπλισμός και βουρ! Ανάμεσα στα πόδια μας χορός γυρίνων και μικρών καβουριών. Δε θέλω καν να σκεφτώ την υποπερίπτωση των νερόφιδων...

Μικροί καταρράκτες πέφτουν στον ποταμό. Η βλάστηση είναι οργιώδης.

Πλησιάζουμε στο φαράγγι "Πάντα Βρέχει" χωρίς ατυχήματα. Είναι επιτυχία!

"Πάντα Βρέχει". Το φως του ήλιου πέφτει και γίνεται ένα με τη βροχή από το βράχο. Ο βρεγμένος δεν τη φοβάται τη βροχή όμως! Ο βρεγμένος ορειβάτης - πεζοπόρος επιζητεί τη βροχή!

Τέλος της πεζοπορίας. Όλα τα άλλα είναι μικρότερης σημασίας μπροστά στην ομορφιά του φαραγγιού. Στοιβαζόμαστε στην καρότσα ενός αγροτικού για τα τελευταία 27 χιλιόμετρα μέχρι τη Δομνίστα όπου μας περιμένει το πούλμαν μας. Η ώρα ήταν ήδη 8 όταν φύγαμε για Αθήνα, γεμάτοι ενδορφίνες, αυτές τις ορμόνες της ευτυχίας και της ικανοποίησης!!!

ΒΕΛΓΙΟ, ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ

Brasschaat - autumn
Originally uploaded by Rudi Roels

ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΟΥ BRASSCHAAT

Λύσσα με τα φθινόπωρα! 'Ολος ο κόσμος ασχολείται με το καλοκαίρι, εσύ εκεί!

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΞ

Αν και βροχερό το Βερολίνο, είναι πολύ όμορφο και τακτοποιημένο. Δίνει την εντύπωση μιας διαρκούς αίγλης. Αποπνέει γοητεία και πολιτισμό. Είναι πολυπολιτισμικό αλλά όχι κραυγαλέο όπως οι Βρυξέλλες.

Φθινοπωρινά φύλλα στο δρόμο, βροχή και άνεμος. Το σήμα τροχαίας υποδηλώνει ότι δεν επιτρέπονται οι μελαγχολικές σκέψεις που φέρνει η βροχή. Επιτρέπονται οι περίπατοι χωρίς ομπρέλλα, τα ανακατεμένα μαλλιά, τα βρεγμένα παπούτσια.

Αυτοκίνητο και ποδηλάτης. Τι προτιμούν οι πολλοί? Ποιος φοβάται τη βροχή? Ποιος φοβάται μη λιώσει? Ποιος φοβάται στη ζωή του μη λιώσει?

Potsdam. Ανάκτορα και παλάτια. Πανδαισία πρασινάδας και αρχιτεκτονικής κήπων! Ο Πρώσος βασιλιάς Φρειδερίκος ο Μέγας ήθελε να ζήσει¨sans souci¨, όπερ γαλλιστί ¨χωρίς έννοια" . Έτσι, έφτιαξε αυτό που ονειρευόταν : ένα παλάτι σε ένα πάρκο. Ένα όμως παλάτι ίσον κανένα. Στο πάρκο Sanssouci προστέθηκαν άλλα μικρότερα παλάτια και επαύλεις. Στο Potsdam καταλήγει η γραμμή του προαστιακού που συνδέεται εύκολα με το μετρό. Θαυμάσια ημερήσια εκδρομή αρκεί ο καιρός να είναι καλός. Έξω από το σταθμό υπάρχουν λεωφορεία που μπορείτε να πάρετε και με όλες τις φυλές του κόσμου, να περιηγηθείτε το πάρκο.

Παράδειγμα φυλών, πιθανή προέλευση Μεξικό. Τι περίεργο αδιάβροχο! Το πρωτότυπο δεν είναι κατ΄ ανάγκη και καλαίσθητο.

Πόσους έρωτες φυλάκισαν αυτοί οι τοίχοι! Πόσα λόγια και πόσες ίντριγκες! Από το παραθυράκι εκεί ψηλά πίστεψα ότι θα έβλεπα τη Ραπουνζέλ να ρίχνει τα μαλλιά της για να ανέβει το βασιλόπουλο!

Το όμορφο φωτογραφίζει το όμορφο.

Ας ελπίσουμε ότι ποτέ δε θα βρεθούμε σε μια γωνιά της ζωής μας να τη χαζεύουμε κρατώντας ομπρέλλες. Ας ευχηθούμε να είμαστε γεροί μέσα στο λουλουδένιο αστέρι ρουφώντας σαν μέλισσες τη γύρη της ευτυχίας!

Αν και φθινόπωρο, τα λουλούδια έχουν την τιμητική τους σε όλα τα χρώματα. Προσπαθούν να αναχαιτίσουν τον ερχομό του χειμώνα. Τη βροχή δεν την εξέλαβαν ως ήττα αλλά ως φροντίδα ενός ουράνιου κηπουρού.

Να σκεφτείς ότι υπάρχουν άνθρωποι που κατοικούν σε τέτοια σπίτια! Τα απογεύματα βγαίνουν και κουρεύουν οι ίδιοι τους θάμνους τους τη στιγμή που εμείς κάνουμε πολύπλοκα σχέδια για να επισκεφθούμε πχ. φίλους στο Παγκράτι. Προβληματισμός για το σχέδιο που θα δοθεί στο θάμνο versus προβληματισμού για το πού θα βρούμε να παρκάρουμε στο Παγκράτι!

Ξεμοναχιασμένος και προβληματισμένος για την τελική απόδραση!

Τι συνωστισμός στη στέγη!!! Πού θέλετε να πάτε? Τι κοιτάτε?
Τι ψάχνετε?

Λυπάμαι που σας το λέω. Δεν υπάρχει οδός διαφυγής. Μείνετε στις στέγες σας. Είναι το πιο ασφαλές!

Spandau. Κανάλι τύπου Κάτω Χωρών στους ποταμούς Havel και Spree. Ολόκληρη φιλοσοφία και σχεδιασμός. Ανοίγουν και κλείνουν πόρτες, καραβάκια περιμένουν, καραβάκια διασχίζουν. Δύσκολο πράγμα η μηχανική αν και γοητευτικό. Έμεινα αρκετή ώρα φωτογραφίζοντας το πήγαινε έλα στο κανάλι. Το μάτι όμως ξέφευγε προς τα δεξιά, στα χρώματα των δέντρων.

Έκλεισε η πόρτα σαν μια ζηλότυπη καρδιά. Όποιος πρόλαβε πρόλαβε...

Τα παιδιά είναι πάντα όμορφα, σε κάθε τόπο, κάθε ώρα, όπως και να είναι. Ήρθαν με τη δασκάλα τους να δούνε τη Zitadelle, το φρούριο του Spandau.

Θέα από το φρούριο. Στο βάθος η πόλη. Στέγες ανάμεσα στα φυλλοβόλα.

Η ακρόπολη είναι το μοναδικό σωζώμενο φρούριο στο Βερολίνο, χτισμένο το 1560, στη συμβολή των δύο ποταμών που είπαμε.

Η πόλη του Spandau είναι παλιότερη του Βερολίνου κατά 60 χρόνια. Οι Βερολινέζοι θεωρούν τους κατοίκους του επαρχιώτες και εκείνοι με τη σειρά τους λένε "θα πάω στο Βερολίνο" παρόλο που η πόλη απέχει μερικές στάσεις μετρό! Όταν περπατάς στην παλιά μεσαιωνική πόλη του Spandau ξεχνάς ότι βρίσκεσαι στο Βερολίνο. Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες συνειδητοποίησα πόσα έχω ξεχάσει από εκείνο το ταξίδι παρόλο που έχουν περάσει μόνο 8 μήνες. 'Αλλη φορά θα κρατάω σημειώσεις όπως στη Σλοβενία! Για να τις διαβάζω στα γεράματα μου και να αναπολώ (εφόσον βλέπω, έχω τα λογικά μου, ζω σε ένα σπίτι και όχι σε χαρτόκουτο κλπ, κλπ).