Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010

ΤΟ MARRIAGE CAROUSEL ΤΗΣ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗΣ


Ο Hans Sachs (1509-1576) γεννήθηκε και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Νυρεμβέργη. Παρότι το επάγγελμα του ήταν υποδηματοποιός, έγινε τελικά Master Singer και πέρασε στην ιστορία ως ο μεγαλύτερος master singer της Γερμανίας. Δημιούργησε πάνω από 6000 έργα, τραγούδια, ποιήματα και κωμωδίες.
Ανάμεσα στα ποιήματα που έγραψε ήταν το «Bitter-sweet Married Life». Παραθέτω λίγη από την αγγλική μετάφραση.

God be praised and honored
who has given me a god-fearing wife
with whom I have lived for twenty-two years
God gave me a home even longer
Although in my married life
both sweet and sour have often happened
'My wife' is heaven and hell, devil and angel, peace and strife.

Στο ποίημα αυτό ο Hans Sacks περιγράφει τα διάφορα στάδια του γάμου, από την πρώτη στιγμή της έλξης και του έρωτα, μέχρι τις διαρκώς αυξανόμενες δυσκολίες και τελικά τη μάχη με το θάνατο.
Το ποίημα, γεμάτο ομορφιά αλλά και τρόμο, αποτέλεσε έμπνευση και μοντέλο για ένα μπρούντζινο σιντριβάνι, γνωστό ως Marriage Carousel (Ehekarussell) το οποίο βρίσκεται μπροστά από τον Λευκό Πύργο (Weisser Turm) στην Παλιά Πόλη της Νυρεμβέργης και αποτελεί πλέον μέρος της.
Το σιντριβάνι φτιάχτηκε το 1984 από τον γλύπτη Juergen Weber και προκάλεσε πολλές έριδες στο δημοτικό συμβούλιο, τόσο για το κόστος όσο και για τη χρησιμότητα του.
Ομολογώ ότι αδημονούσα να γνωρίσω τη Νυρεμβέργη περισσότερο για το ιστορικό βάρος που έφερε ως πόλη. Εκεί είχα εστιάσει. Η πόλη των Ναζί και της Δίκης.  Όταν όμως αντίκρυσα το σιντριβάνι πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Ίσως επειδή δεν είχα ασχοληθεί εκ των προτέρων με αυτό που θα έβλεπα. Δεν το ήξερα. Στη βόλτα μου λοιπόν στην πόλη, πρόβαλε ξαφνικά το σιντριβάνι και όταν κατάλαβα, μάλλον όταν υποψιάστηκα τι έβλεπα, μου σηκώθηκαν οι τρίχες.
Όπως γράφω πάντα, η πραγματικότητα είναι ή πολύ καλύτερη ή πολύ χειρότερη από τις φωτογραφίες που βγάζω. Και εδώ το ίδιο ισχύει. Στο ταξίδι αυτό είχα, για πρώτη φορά, μαζί μου μια βιντεοκάμερα. Αν κάποτε μάθω να τοποθετώ βίντεο στις καταγραφές ιστολογίων, ίσως το βάλω για να φανεί πόσο το σιντριβάνι είναι εφιαλτικότερο των φωτογραφιών.
Στην πρώτη φωτογραφία της εισαγωγής απεικονίζεται ο ποιητής να πανηγυρίζει με την Παρθενικότητα.


Η έλξη και η ανεμελιά είναι το πρώτο ενσταντανέ.


Η φροντίδα των παιδιών και οι υποχρεώσεις του γάμου ακολουθούν.



Η παραμέληση του εαυτού και η αδιαφορία έπονται.


Η τυρανία, ο πόνος, η καταπίεση και ένα σωρό άλλα ουσιαστικά...


Τρώγοντας τις σάρκες τους μέχρι το θάνατο.
Εφιαλτικό? Απευκτέο? Αναγνωρίσιμο?

Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010

ΠΙΝΟΝΤΑΣ ΚΑΠΝΙΣΤΗ ΜΠΥΡΑ ΣΤΟ BAMBERG

Βρίσκομαι στο Bamberg, κάπως ξαφνικά και απρογραμμάτιστα. Πρώτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη βρίσκω την πόλη στολισμένη για τα καλά να περιμένει τα Χριστούγεννα. Όπως και όλη η Βαυαρία.
 


Klein-Venedig (Little Venice). Άλλη μία Μικρή Βενετία. Πόσες υπάρχουν άραγε διασπαρμένες στον κόσμο? Φέτος (ξανα)είδα τη δική μας της Μυκόνου (κουτσαίνοντας από ένα διάστρεμμα και με διάθεση να φουντάρω στα νερά), της Santa Monica στο Los Angeles (καθοδόν για την απομυθοποίηση αυτής της χαζής πόλης) και αυτή του Bamberg. Η τελευταία νομίζω ότι ήταν η καλύτερη προσομοίωση. Τα ξύλινα σπίτια των ψαράδων κατά μήκος της μιας πλευράς του ποταμού Regnitz χρονολογούνται από τον 19ο αιώνα.



Η πόλη περικυκλώνεται από τον ποταμό. Ούτως ή άλλως αυτός θα εκβάλλει σε 3 χλμ. στον μεγαλύτερο Main. Διαβαίνω τις γέφυρες και νιώθω ότι ζω στο μεσαίωνα. Από πρακτικής απόψεως θα ήταν ευχής έργον να ζούσα τότε για να με αρπάξει ένας ορμητικός καβαλλάρης και να γλυτώσετε μια για πάντα...



Η πόλη βρίσκεται 63 χλμ. βόρεια της Νυρεμβέργης και απέχει λιγότερο από δυο ώρες με το τρένο από το Μόναχο. Δε συγκεντρώνει τις ορδές των τουριστών που πλημμυρίζουν τη Βαυαρία και γι αυτό είναι πιο ήσυχη να την απολαύσεις.



Το κρύο ήταν κάτι παραπάνω από τσουχτερό. Ο άνεμος σφύριζε στα αυτιά μας, οι μύτες μας ήταν έτοιμες να αποκολληθούν και να πέσουν. Αλλά ήταν ωραία...


Εντυπωσιακή η Παλιά Πόλη, άριστα διατηρημένη. Δικαίως αποτελεί το μέρος Μνημείο Κληρονομιάς της Ουνέσκο. Αν δεν ήταν τα αυτοκίνητα, ώρες ώρες θα μπορούσες να πεις ότι είσαι πίσω... πολύ πίσω στο χρόνο...



Βιαστικοί ποδηλάτες και πεζοί κατευθύνονται στη χριστουγεννιάτικη μεσαιωνική αγορά που είναι στημένη σε μια γωνιά της Παλιάς Πόλης. Περίεργο θέαμα αν δεν το ΄χεις ξαναδεί. Πάγκοι με διάφορα φυσικά προιόντα και πωλητές ντυμένοι με μεσαιωνικά ρούχα. Θεατρικό? Θεατρινίστικο? Σίγουρα έξω από τα ελληνικά συνήθη.


Η πόλη προσφέρεται για περπάτημα. Παρά το κρύο και τη μάταιη ελπίδα ότι το περπάτημα θα μας ζεστάνει βολτάρουμε υπό το 0! Ο ουρανός είναι γεμάτος υποσχέσεις χιονιού που δε λέει να πέσει.



Τι να σημαίνει άραγε η επιγραφή? Είναι τόσο όμορφη όμως έτσι όπως ξεπροβάλλει ανάμεσα από τα σπίτια...




Η είσοδος του μικρού καφέ - ρεστωράν μας καλωσορίζει. Στολισμένο χριστουγεννιάτικα και με γιρλάντα κρεμασμένων δώρων στην καμάρα του που τα φυσάει άπονα ο χειμωνιάτικος αέρας.


Η πόλη είναι διάσημη για την καπνιστή της μπύρα, που λέγεται Rauchbier. Η πιο διάσημη είναι η Schlenkerla' s Aecht Schlenkerla από τη ζυθοποιία Heller. Μπορείτε να την πιείτε στην Παλιά Πόλη, στην ταβέρνα Schlenkerla, στην Dominikaner strasse. Από γεύση? Η μπύρα είναι σκούρα και είναι σα να πίνεις μπέικον!

Σκεπάστηκαν έγκαιρα τα αγάλματα στον Κήπο με τα Ρόδα, πίσω από το μεγάλο Επισκοπικό Παλάτι για να προφυλαχτούν από το χειμώνα. Ρόδα και αγάλματα ούτε για δείγμα. Αυτά είναι τα κακά του χειμώνα.



Η όμορφη αυτή πόλη, μέρος του λεγόμενου Ρομαντικού Δρόμου, είναι χτισμένη πάνω σε 7 λόφους, όπως ακριβώς και η Ρώμη. Σε κάθε λόφο υπάρχει και από μια εκκλησία. Βρισκόμαστε στη Ρώμη της Φραγκονίας ή μήπως η Ρώμη είναι απλώς το Ιταλικό Bamberg?



Οι στέγες της πόλης όπως φαίνονται από ψηλά, από τον Κήπο των Ρόδων.



Να και η εξώπορτα ενός χαριτωμένου σπιτιού. Μου θυμίζει ότι ακόμα δεν έχω βάλει τις φωτογραφίες από το παραμυθοχώρι της Ολλανδίας Vollendam. Πρέπει να επανορθώσω σύντομα...



Έφυγα από το Bamberg με την αίσθηση ότι δεν το απόλαυσα όσο ήθελα. Πρέπει να επιστρέψω σε αυτό και σε όλα τα χωριά και κωμοπόλεις του Ρομαντικού Δρόμου. Ένα φθινόπωρο, την αγαπημένη μου εποχή. Δίνω μια νοερή υπόσχεση.